شرمسار دستان توام وقتی به جای دستان من .
قلم در دست می‌گیری تا بگویی دلتنگى‌ !
" نزار قبانی "
 

 


آرام جانم.


فریاد چشمانت ، آتش بر جانم میزند.
غم صدایت ، نابودم می کند.
سکوتت ، دلم را می لرزاند.
 

 

دلتنگم.

دلتنگ خنده های شیرینت.
دلتنگ گرمی دستان مردانه ات.
دلتنگ آغوش امنت.
و.
دلتنگ چشمان رنگینت ، که سالهاست خواب را از چشمانم ربوده.

 

بغض های فروخورده .

اشک های پنهانی .

شده مونس شبهای دلتنگی ام

دل تنگم پرواز میخواهد.
پریدن در هوای تو.

بیا.

بیا و بهاریم کن.

 

 

                                                                                                           " بهار "

 


 


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها